Anglia, rok 1558. Na tron Tudorów wstępuje 25 – letnia Elżbieta, córka Henryka VIII i Anny Boleyn. Poprzez lata uważana za dziecko z nieprawego łoża, szkolona z dala od dworu, cudem ocaliła osobę w czasie rządów swej przyrodniej siostry Marii. Nieświadoma manipulacji i meandrów wielkiej polityki, królowa zatrzymuje się narzędziem w rękach spierających się partii dworskich. W układzie kilku wczesnych lat prowadzenia potrafi jednak oddzielić swoje emocje z sklepu państwa. Jej rodzaje stoją się coraz mocno świadome, i dobór właściwych doradców umożliwia jej kontrolę nad całymi rzeczami życia publicznego. Nadchodzi chwila, gdy przekonana o prostej placówki budowania dobrej monarchii, wspartej na nauce katolickiej, pokaże światu nowe oblicze angielskiej królowej – Elżbiety, królowej – dziewicy.