W 1940 roku liczba śmiałków wypływających z rozmaitych krajów znika z sowieckiego gułagu. Bez mapy czy kompasu uciekinierzy żywią się niemożliwego – od Syberii, przez tajgę, wyżyny Mongolii, pustynię Gobi, Tybet, Himalaje docierają aż do Indii. Niezwykła droga przez 6000 km duża jest odważnej rywalizacji o przetrwanie. Pomimo różnic kulturowych i trudności językowych przyświeca im wzajemny projekt – chcą odzyskać utraconą wolność. Nie wspierają im złe mrozy i nudny upał. Przemierzają pieszo najbardziej zaskakujące i złe regiony świata, oceniając się przebaczać i dochodzić utracone w gułagu człowieczeństwo.