Miasteczko garnizonowe, rok 1850. Johann Franz Woyzeck jest szeregowcem w pruskiej rzek i golibrodą kapitana. Bohater jest poniżany przez kierownika i pasowany podejrzanym eksperymentom medycznym przez wojskowego lekarza. Kocha platonicznie miejscową ladacznicę, Marię. Kontroluje ją natomiast jej dziecko, oddając cały skromny żołd. Maria nie docenia tego wrażenia, wydaje go z atrakcyjnym doboszem. Woyzeck zaczyna przechodzić na wyraźnego sposobu schorzenia i halucynacje. Wiedziony szaleństwem i niechęcią popełnia morderstwo.